Daha çok insan ve doğa sevgisi şiirleriyle tanınan ve şiirlerinden haz almadığım bir şair olan Cahit Külebi'nin "Ölümlü İnsanlar İçin" şiiri ise tamamen şairin sanatsal kimliğiyle ters düşmekte ve şiirin şairiyle birlikte oluşturduğu tezatın yanı sıra okudukça insanı güldüren bir yapısı bulunmakta. Neyse lafımı daha uzatmayayım, bu absürd şiiri okumaya başlayın...
ÖLÜMLÜ İNSANLAR İÇİN
Hepiniz öleceksiniz!
Tanrı katına çıkacaksınız utanmadan!
Ruhlarınız koyup kaçacak sizi!
Topraklara gömüleceksiniz.
Kurtlar, böcekler, solucanlar
Sevinçle saldıracak üstünüze.
Elleriniz bomboş kalacak,
Kimse bakmayacak resminize.
Sevilmiş kadınların hayali
Dumanlar gibi dağılacak;
Faydaydı, şöhretti, merhametti
Semtinize uğramayacak.
Gözleriniz yok artık!
Dünyamızı göremeyeceksiniz!
Okşamak, gülmek, konuşmak
Yok olmuş bir selde yüzeceksiniz,
Yavaş yavaş çürüyeceksiniz.
Haha gerçekten çok komiksin... nesini anlamadın ki şimdi sen bu şiirin. ölüm gerçeğinin farkında olan ve bu gerçekle ancak iman fikri ile baş edebileceğini düşünen ve diğer insanların da öyle düşünmesini sağlamak amacıyla kalemine sarılmış şairimsi organizma...
YanıtlaSilAnlatmak istediğim, Cahit Külebi gibi düz ve insan,doğa sevgisi konularında yazan bir şairin neden bir anda kime sinirlenip böyle bir şiir yazması ve bunu yazarken okuyucuda korku yerine komiklik hissiyatı uyandırması garip geliyor bana...
YanıtlaSilÖlüm hakkında hiç kelime sarfetmemiş yazar-şair bulamazsın... çünkü onlar da bilir ki sıra onlara da gelecek. ayrıca sen ne bilirsin beee:P
YanıtlaSilPeki bu şiir sende ölüm korkusu mu oluşturuyor yoksa daha çok güldürüyor mu ? :D
YanıtlaSilikisi de değil. sadece evet ben de biliyorum öyle olacağını diyorum kendi kendime. sonra da sıradaki diye sesleniyorum:p ne demek istediğimi anlamadın, evet farkındayım...
YanıtlaSilEvet, anlayamadım :D
YanıtlaSil